1 յուլիս 1923-ին Մաամըլթէյնի մէջ պաշտօնապէս հիմնադրուած հայ թոքախտաւորներ խնամող հայկական բուժարանը 12 օգոստոս 1938-ին կը փոխադրուի Ազունիէ` իր շուրջ համախմբելով աշխարհասփիւռ հայութիւնը եւ ծառայութիւն մատուցելով բոլորին:

Սկիզբը իբրեւ թոքախտաւորներ բուժող եւ անոնց հոգատարութիւնը ստանձնող այս կառոյցը ժամանակի ընթացքին իր երդիքին տակ կ՛ընդունի նաեւ այլ հիւանդութիւններէ տառապողներ, ինչպէս նաեւ` անձեր, որոնք ծանր հիւանդութիւններ չունենալով հանդերձ, կարիք ունին խնամքի, յատկապէս` ընտանեկան հարազատ յարկի:

Արդարեւ, Ազունիէի Ազգային բուժարանը այսօր բաւական ընդարձակուած ու սարքաւորուած է, օժտուած է հանգստաւէտութեան եւ առողջապահական բոլոր տուեալներով, պատրաստ է ծառայութիւններ մատուցելու բժշկական տարբեր մարզերու մէջ եւ իր բարիքները հասցնելու զանազան ախտերէ տառապող հայ հիւանդներուն:

Նախորդ տարի իր հիմնադրութեան 100-ամեակը ամբողջացուցած Հայ ազգային բուժարանը այս շաբաթավերջին` կիրակի, 9 յունիսին, Հայ աւետարանական Ա. եկեղեցւոյ մէջ պաշտօնապէս պիտի նշէ իր 100-ամեակը` «Ֆայհա» լիբանանեան պետական երգչախումբին կողմէ մատուցուած հայերէն երգերով, ինչպէս նաեւ` այս առիթով հրատարակուած 100-ամեակին նուիրուած յուշամատեանի շնորհահանդէսով:

Այս առիթով այս էջին մէջ կը հրապարակենք յուշամատեանին մէջ տեղ գտած խնամակալութեան խօսքը, Արամ Ա. վեհափառ հայրապետին եւ ՄԱՀԱԵՄ-ի նախագահի տեղակալ վեր. դոկտ. Փոլ Հայտոսթեանի ողջոյնի գիրերը: