Սարգիս Քէլ Խաչերեան – Հալէպահայ բանաստեղծ:

Ծնած   է   1974-ին,  Հալէպ:   Երկու   տարի    տեղւոյն   Սահակեան    վարժարանի մանկապարտէզը   հաճախելէ  ետք , անցած  է  Հայ  Կաթողիկէ  Քոյրերու   Զուարթնոց վարժարանը, ուր աւարտած է իր նախակրթական բաժինը  1986-ին:

1987-էն մինչեւ 1992 կը հաճախէ Հալէպի Հայկական Բարեգործական Ընթհանուր Միութեան Լազար Նաճարեան  Գալուստ  Կիւլպէնկեան  Կեդրոնական  վարժարանը, աւարտելով երկրորդական գիտական բաժինը:Այդ միջոցին  կը  ծանօթանայ   ՀԲԸՄ-ի Սուրիոյ     շրջանակային    վարչութեան   գարտուղար   Գէորգ   Սարեանին,  զոր     կը հանդիսանայ  Սարգիսին  խեղճուկ  բանաստեղծութիւններուն  լոյս   ընծայողը, ՀԵԸ-ի ՏԻՐ   պարբերականին մէջ: Քանի   մը  թիւ  լոյս  տեսնելէ  ետք, Սարգիս  կրցած  էր  իր գրութիւններով hալէպի  մտաւորական  ու  գրական  շրջանակի  նշանաւոր  դէմքերէն Պր.Յակոբ Միքայէլեանին ուշադրութիւնը գրաւել:Վերջինիս կատարած ճշդումներն ու մատնանշումները Սարգիսի գրական փորձերուն,բաւական  կը  հարթեն  այն  դժուար  ուղին, ուրկէ անցած են բոլոր սկսնակ գրողները:

1996-ին,արդէն ընտանիքի տէր դարձած Սարգիս, իր  կնոջ  պնդումներումներուն ենթարկուելով, բանաստեղծութիւններու սեւագիր տետրակը կը ներկայացնէ 1990   եւ 1991-ի ուսանողական տարիներուն հայերէն լեզուի ուսուցչուհի  Ազնիւ Արապեանին, զոր ծայրէ ծայր  կարդալով  Սարգիսի  տետրակը, մեծ  դեր  կ’ունենայ  անոր  գրական ասպարէզ մուտք գործելուն մէջ:

2000 թուականին,Սարգիս մաս կը կազմէ  Գրական  Վեցանկիւն  Խմբակէն, որուն անդամներն   էին   Մարուշ  Երամեան,  Արա  Ճուհարեան,  Յակոբ  Տլտլեան,   Յարութ Վարդանեան   եւ  Նանոր  Ինճէճիկեան: Խմբակը  հիմնուած  էր  Բերիոյ   Հայոց   Թեմի Առաջնորդարանի   Պաշտօնաթերթ  <<Գանձասարի >>   խմբագրատան  մէջ:  Խմբակը տարիներ կ’աշխատակցի Գանձասարի գրական էջին,ու բազում  գրական  ելոյթներով հանդէս կու գան Հալէպի մշակութային կեանքին մէջ: Խմբակը  ամէն  շաբաթ իր հերթական  հանդիպումները  կ’ունենար  Գանձասարի Խմբագրատունէն ներս: Սարգիսին  համար  ոսկէ  առիթ  էր  շփուիլ  Հալէպի  տարբեր ոճեր որդեգրած գրողներու հետ,այնտեղ գտած էր իր փնտռածը…:

Շատ չանցած Վեցանկիւն Խմբակը կը դառնայ բազմանկիւն,կը դառնայ շրջանակ, շնորհիւ Հալէպի  բարեջան  առաջնորդ  ՆՍՕՏՏ  Սուրէն  Գաթարոեանի: Կը  հիմնուի Սուրիահայ  Գրողներու  Համախմբումը, որուն  մաս   կը   կազմէին սուրիահայ   բոլոր գրողները,թարգմանիչները,ուսումնասիրողները,բեմադրիչներն ու  արուեստագէտները: Համախմբումը կը  շարունակուի  Հալէպի  նորընտիր   առաջնորդ  ՆՍՕՏՏ  Շահան Սարգիսեան   սրբազանի  օրերուն,  ունենալով   իր   ԵՐԹ   խորագրեալ    տարեգիրքը, որուն շնորհիւ Սարգիսի անունը դարձած էր հանրաճանաչ:

2006-ին կը մասնակցի Պէյրութի մէջ կազմակերպուած համահայկական գրողներու ընդհանուր   համաժողովին, նոյն   տարին    լոյս  ընծայելով  իր  անդրանիկ  գրքոյկին՝   ԼՈՅՍՆ Ի ՎԵՐ խորագրեալ, Հալէպի Կիլիկիա հրատարակչատան կողմէն:

Այդ   միջոցին, Սարգիս  բազմաթիւ  կապեր  հաստատած  էր  թէ  հայրենիքի  եւ  թէ սփիւռքի գրական թեթրերու հետ:Անոր գործերը լոյս կը տեսնեն Հայաստանի սփիւռքի նախարարութեան եւ Հայաստանի գրողներու  միութեան  հրատարակած  ԱՐԴԻ  ՀԱՅ ԵՐԻՏԱՍԱՐԴ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՆԵՐ գրքոյկին մէջ,Արքեմնիկ Նիկողոսեանի խմբագրութեամբ,Երեւան 2011: Սակայն Սարգիսի կապը աւելի կ’ամրապնդուի Հալէպի ԳԱՆՁԱՍԱՐ շաբաթաթերթին եւ Պէյրութի ՇԻՐԱԿ եւ ԿԱՄԱՐ ամսագիրքերուն:

2011-ին,  Պէյրութաբնակ  հալէպահայ  անուանի   բանաստեղծ   ու   մտաւորական  Սարգիս Կիրակոսեանի քաջալերանքով,իր բանաստեղծութիւններու երկրորդ  գիրքը՝ ԵՐԳԵՐ ՈՍԿԵԼԱՐ ՔՆԱՐԻՍ, կ’արժանանայ Մեծն Տանն Կիլիկիոյ Ռիչըրտ  Եւ  Թինա Գարօլան հիմնադրամի մրցանակին,գիրքի խմբագիր Պարոյր Աղպաշեան:

Բանաստեղծութիւններու կողքին,Սարգիսի կարճ պատմուածքներն ալ հերթական օրէն լոյս կը տեսնեն Գանձասարի ու այլ թերթերու մէջ:Այդ պատմուածքները առ այժմ անտիպ կը մնան իբրեւ գիրք,ԲՌՆԿՈՂ ԵՐԿԻՆՔԻՆ ՏԱԿ խորագրով:

2012-ին կը հաստատուի Պէյրութ:

 

 

Հետեւեալ գրութիւնները Սարգիսի անտիպ գիրքէն:

ԱՄՊՈՏ ՕՐ

 

Իսկ թէ օր մը ամպ ըլլամ

Ու վարդագոյն երազներս մաղեմ

Ձեր սեւ հովանոցները մի բանաք

Սեւը կուլ կու տայ ամէն գոյն

 

 

ԱՊԱԳԱՅ

Ապագան

Այսօրուայ յուսախաբութիւնդ է

Երբ անցեալին երազած քու անձդ

Այսօր դուն չես դարձած

 

ԱՆՁՆԱԳԻՐ

Անուն

Միայն մօրս ձայնին վայելող
Մականուն

Զիս հօրս կապող աներեւոյթ պորտալար
Հօր անուն

Հեղում
Մօր անուն

Երկունք
Ծննդեան թուական

Երբ լոյսը քիչ էր ու տառապանքը շատ
Ծննդավայր

Ուր մեռելներ ամէն բան կապոյտ կը տեսնեն

 

ԲԱՌԱՐԱՆ

Պատմութեան մէջ
Չկայ բառարան մը
Որ բանաստեղծէն աւելի
Իմաստ կու տայ բառին

 

Թէ

Թէ ձուկերը չեն սափրուիր
Ուրկէ ծովուն այսքան փրփուր

 

Թէ հարսնաղջիկ չեն ծաղիկներ
Ուրկէ գարնան այսքան բուրմունք

 

Թէ քու սիրով ես չեմ հարբած
Ուրկէ գլխուս այսքան պտոյտ

 

Թէ իմ սիրով բռնկած ես դուն
Ուրկէ դժողքին այսքան կրակ

Ըսէ խնդրեմ

 

ԽՈՐՈՒՆԿ

 

Ընկղմած  եմ

Ընկղմած

Իմաստին մէջ անունիդ

 

Մինչ բառարաններ

Մինչեւ ծունկս

Կը թրջեն