Ծնած է Պէյրութ, 1961 թուականին։
Նախնական ուսումը ստանալէ ետք Ազգ. Կիլիկեան Վարժարանէն, յաճախած է Պէյրութի Հայ Աւետարանական Գոլէճը։ Համալսարանական ուսումը շարունակած է Հայկազեան Համալսարանի մէջ, հետեւելով պատմաբանասիրութեան ճիւղին, զոր աւարտած է 1984-ին։ Նոյն մասնագիտութիւնը շարունակած է Թորոնթոյի Համալսարանին մէջ, Քանատա։
Երկար տարիներ գործօն մասնակցութիւն բերած է Հայց. Եկեղեցւոյ Համալսարանական Ուսանողներու Միութեան (ՀԵՀՈՄ), Համազգային Մշակութային Միութեան թատերական միաւորի գործունէութեան ու միջ-եկեղեցական շարժումին։ 1991-ին մասնակցած է ԵՀԽ-ի 7-րդ Համաժողովին, Քանպերայի մէջ, ներկայացնելով Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Կաթողիկոսութիւնը։ Դպրեվանքէն ներս դասաւանդած է ուսողութիւն եւ անգլերէն լեզու։
Գրական գործունէութիւնը սկսած է ուսանողական տարիներուն։ 2003-ին, հրատարակած է ՈՒՂԵՒՈՐՈՒԹԻՒՆ ԴԷՊԻ ԱՆԾԱՆՕԹԸ բանաստեղծութիւններու հատորը, ուր ամփոփուած է երիտասարդական շրջանին գրուած քերթուածներու փունջ մը։ 2008-ին, լոյս կը տեսնէ ԴԱՐԱՍԿԻԶԲԻ ՄՏՈՐՈՒՄՆԵՐ բանաստեղծութիւններու հատորը, 2012ին, ԽԵՆԹ ԳԻՇԵՐՆԵՐՈՒ ԹԱՓԱՌՈՒՄՆԵՐ հատորը։ Աշխատակցած է ‘’ԲԱԳԻՆ’’, ‘’ԿԱՄԱՐ’’ գրական պարբերաթերթերուն, ‘’ԱԶԴԱԿ’’, ‘’ԱՐԱՐԱՏ’’ եւ ‘’ԶԱՐԹՕՆՔ’’ օրաթերթերուն “ԱՐԾԻՒ” ամսաթերթին եւ ‘’ՆԱՅԻՐԻ’’ երկշաբաթաթերթին։ Գրողներու Համահայկական Զ. Համաժողովին ընտրուած է Հայաստանի Գրողներու Միութեան անդամ։ 2018ին, Երեւանի մէջ լոյս կը տեսնէ ԵՐԱԶԷՆ ԱՆԴԻՆ բանաստեղծութիւններու զոյգ հատորները, Փրոֆ. Երուանդ Տէր Խաչատուրեանի խմբագրութեամբ եւ յառաջաբանով։
Խմբագրական եւ թարգմանական գործեր կատարած է. 1983ին, խմբային թարգմանութեամբ, անգլերէն բնագրէն հայերէնի թարգմանած ու հրատարակած է Ճպրան Խալիլ Ճպրանի ՄԱՐԳԱՐԷՆ երկը, հեղինակին ծննդեան 100ամեակին առիթով։ 1986ին, ՀԵՀՈՄ-ի նախաձեռնութեամբ, խմբագրած է Ռուբէն Սեւակի ԵՐԿԵՐը, ընդարձակ մատենագիտութեամբ մը։ 1988ին, հրատարակած է Յուշամատեան ՀԵՀՈՄ-ի 25-ամեակի հատորը, կրկին ՀԵՀՈՄ-ի նախաձեռնութեամբ։
1998-էն ի վեր կը վարէ Մեծի Տանն կիլիկիոյ Կաթողիկոսարանի դիւանապետի պաշտօնը։ Ամուսնացած է Իրմա Գապաքեանի հետ. ունին երեք զաւակներ՝ Փաթիլ, Հրակ եւ Հերա։
Ժամանակի վճիռը
Ու երբ գորշ քամիներուն յանձնած
Հոգւոյդ զեղումները տանջալից,
Կը պատրաստուէիր հեռանալ այս աշխարհէն,
Հարց տուի՞ր դուն քեզի, հէ՜ք մարդ,
Եթէ տասնամեակ մը վերջ,
Մօտիկ թէ հեռու ապագային,
Գիրդ, մոխիր ու բոց, պիտի գրգռէ կիրքեր,
Կամ յիշեն մարդիկ քեզ՝ որպէս իրաւ բանաստեղծ,
Զեղումներն այդ պիտի տոկա՞ն անողոք ժամանակի
Դաժան դատաստանին…
Մի՞թէ սա չէ բոլոր քերթողներուն բաղձանքը,
Երազանքը անմեկին,
Երբ «կեանքէն ինծի ի՞նչ մնաց» հարցադրումը ըրին,
Եւ հուսկ մեկնեցան աշխարհէն՝ հանգած պատրոյգի նման…
2017
ԿԱՄԱՐ, Թիւ 29-2018, էջ 31։