Արեւմտահայերէն… սփիւռքահայ գրականութիւն… (3)

Արեւմտահայերէն… Սփիւռքահայ Գրականութիւն…(3) Տա­րագ­րու­թեան ճամ­բա­նե­րուն վրայ դե­գե­րող վե­րապ­րող­նե­րը եւ յա­ջոր­դող տաս­նամ­եակ­նե­րուն իրա­րու ետե­ւէ կա­տար­ուած գաղ­թե­րը (Կի­լիկ­եան պար­պում, ներ­քին գա­ւառ­նե­րէն հա­յոց ներ­հոսք դէ­պի Սուր­իա, Լի­բա­նան եւ Իրաք, 1939-ին Աղեք­սանդ­րէ­թի սան­ճա­քի հա­յա­թա­փում) բազ­մա­պատ­կե­ցին ՄԵՐ­ՁԱ­ՒՈՐ ԱՐԵ­ՒԵԼ­Քի մեր գա­ղութ­ներն ու հա­յու­թեան թիւը: Յի­շենք, որ իբ­րեւ նախ­կի­նին ան­մի­ջա­կան շա­րու­նա­կու­թիւնը՝ Պո­լի­սը ու­նէր հո­գե­ւոր, կր­թա­կան եւ մշա­կու­թա­յին իր կա­ռոյց­նե­րը: Մեր­ձա­ւոր Արե­ւել­քի եր­կիր­նե­րուն…

Արեւմտահայերէնը եւ ներկայ հայրենիքը

Արեւմտահայերէնը եւ ներկայ հայրենիքը Ժողովուրդի մը լեզուն՝ անոր մեծագոյն հարստութիւնն է, անտարակոյս: Ազգի մը միասնականութեան խորհրդանիշն է ան: Հաւաքական յարատեւ ճիգի արգասիքը: Աւելին: Լեզուն, իր կառոյցով ու ձայնական, հնչական հնարաւորութիւններով, ժողովուրդի մը շնորհներուն եւ յատկանիշներուն արտացոլումն է: Ան իր մէջ կը պարփակէ զինք ստեղծող հաւաքականութեան հանճարն ու իմաստութիւնը: Իր խորքին մէջ ունի ժողովուրդին արարիչ հուրը,…