Մուշեղ Իշխան #Գործեր Առաջին գերեզմանը Երբ աչքերս կը փակեմ, ժամանակը կը ջնջուի ահա եւ ես կը մանկանամ նորէն: Մանկական աշխարհիս հորիզոնին վրայ կը տեսնեմ հողակոյտ մը, կարմրագոյն եւ խոնաւ հողի պզտիկ դէզ մը, ուղտի սապատի նման: Կը տեսնեմ մայրս, սեւեր հագած եւ ծնրադիր այդ հողակոյտին քով: Կապոյտ աչքերէն արցունք կը հոսի եւ կուրծքը կ’ելեւէջէ խեղդուած…
Երանուհի Գույումճեան #Գործեր ՓՈՒՆՋ ՄԸ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹԻՒՆՆԵՐ ՏԱՐԻՆԵՐՈՒՍ ՇՇՈՒՆՋԸ Տարիներուս շշո՛ւնջն առի զեփիւռի մեղմ շոյանքներէն, Լուսաբացի շաղոտ-շողոտ արեւահամ համբոյրներէն, Կապո՛յտ-կապո՛յտ երկինքներէն ծորող շի՛թ-շի՛թ մաքուր ցօղէն, Արահետէն իմ մանկութեան մշտաբուրեան պարտէզներէն… Տարիներուս ժպիտն առի մանկան անմեղ հայեացքներէն, Ծեր մամիկի աղօթաբոյր մաղթանքներէն, օրհնութենէն, Հոգենուէր աշխատանքէս, երկնապարգեւ արարումէս Ու բառերէս որոնք իջան դպան գրչիս աստղերու պէս: Հոգիիս…
Ազգային Եղիշէ Մանուկեան Քոլէճ Ազգային Եղիշէ Մանուկեան Քոլէճը ծնունդ կ’առնէր 1963ին, ՄԱՐՏԻԿԵԱՆ ՄԱՆԿԱՊԱՐՏԷԶ- ՆԱԽԱԿՐԹԱՐԱՆ ձեւին եւ անունին տակ՝ վաթսուն աշակերտներով։ Սակայն այդ դպրոցն ալ ունէր գաղափարի իր նախահայրը։ Արդարեւ, Երջանկայիշատակ Սահակ Ա. Խապայեան Կաթողիկոսի օրով իսկ, 1930ական թուականներուն, Անթիլիասի Կաթողիկոսարանին կից բացուած է փոքր դպրոց մը՝ շրջակայքի հայութեան զաւակներուն համար, ՄԵՍՐՈՊԵԱՆ Վարժարան անունով։ 1963ին, Երջանկայիշատակ…
Հայկազեան Համալսարան Սփիւռքի միակ հայկական բարձրագոյն ուսումնական հաստատութիւնը, որ կը վայելէ Մերձաւոր Արեւելքի Հայ Աւետարանական եկեղեցիներու միութեան եւ Ամերիկայի Հայ Աւետարանչական ընկերակցութեան հովանավորութիւնը: Այս կրթօճախը սկիզբը կը կոչուէր Հայկազեան քոլեճ հանգուցեալ դոկտ. Արմենակ Հայկազեանի յիշատակին, որ Քոնիայի (Թուրքիա) առաքելական հիմնարկի (Ճենանեան քոլեճ) ուսուցիչներէն էր ու նաեւ նախագահն էր: Համալսարանը 43 ուսանողներով սկսած է գործել 1955-ի…
Մելգոնեան Կրթական Հաստատութիւն – (ՄԿՀ) նախկին երկրորդական գիշերօթիկ վարժարան, Նիկոսիա, Կիպրոս: Մելգոնեան կրթական հաստատութիւնը սփիւռքահայ կեանքէն ներս մեծ աւանդ ունեցած երկրորդական երկսեռ վարժարան էր մինչեւ 2005 թուականը: Հիմնուած ազգային բարերարներ՝ Գրիգոր եւ Կարապետ Մելքոնեան եղբայրներու կողմէ, 78 տարիներու ընթացքին բարձր մակարդակի ուսում պարգեւած ու դաստիարակած է մօտ 40 երկիրներէ ժամանած հայ պատանիներ: 15 Փետրուար 1924-ին հիմնաքարը կը դրուի Մելգոնեան…
Կալկաթայի Հայոց Մարդասիրական Ճեմարան Կալկաթայի Հայոց մարդասիրական ճեմարանը հիմնադրուած է 1821 թուականին, Ս. Նազարէթ հայկական եկեղեցւոյ մերձակայքը՝ հնդկահայ համայնքի եւ հայազգի բարերարներ Աստուածատուր Մուրատխանեանի եւ Մնացական Վարդանեանի նախաձեռնութեամբ: 1825 թուականին ճեմարանին միացուած է Կալկաթայի Գալուցեան հայկական դպրոցը, իսկ 1949 թուականին՝ 1922-ին հիմնադրուած Կալկաթայի Դաւիթեան օրիորդաց հայկական դպրոցը: Մինչեւ 1870 թուականը ճեմարանը ունեցած է իր ինքնուրոյն…
Հայ Կաթողիկէ Մեսրոպեան բարձրագոյն Վարժարան Ինքնութիւն եւ Առաքելութիւն Հայ կաթողիկէ Մեսրոպեան բարձրագոյն վարժարանը, արուեստից դպրոցին հետ միասին, լիբանանահայկական եւ հայ կաթողիկէ պատրիարքական վարժարան է, մանկամսուրէն մինչեւ երկրորդ պաքալորէայի դասարան: Վարժարանի նպատակն է զարգացնել իր սաներու անհատականութիւնը հոգեւոր եւ ներդաշնակ եղանակով, հնարաւոր դարձնելով, որ անոնք աճեցնեն եւ ամրապնդեն ինքնակայացման իրենց կարողականութիւնը, վստահութեան եւ սեփական կարողութիւններուն հանդէպ հաւատքի մթնոլորտի…
Արեւմտահայերէն… Սփիւռքահայ Գրականութիւն…(1) Սփիւռքահայ գրականութեան եւ արեւմտահայերէնի այսօրուան ու վաղուան մասին հնչող ծանրագոյն յոռետեսական արժեւորումները զիս կրկին մղեցին մտորելու լեզուի եւ գրականութեան մասին ու անգամ մը եւս հաստատելու, որ ՉԿԱՅ ԳՐԱԿԱՆ ԼԵԶՈՒ ԵՒ ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ, ԵԹԷ ՉԿԱՅ ԴՊՐՈՒԹԻՒՆ ԵՒ ԴՊՐՈՑ: Ու կրկին՝ ՉԿԱՅ ԳՐԱԿԱՆ ԼԵԶՈՒ ԵՒ ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆ, ԵԹԷ ՀԱՅ ԴՊՐՈՑԸ ԾԱՆՐ ԹԵՐԱՑՈՒՄՆԵՐ ՈՒՆԻ: Յիշենք, որ արեւմտահայութեան…
Երկու մտորում՝ օրուան համահունչ Ի՜նչ լաւ է, երբեմն դարձնել էջերը այն հատորներուն, որոնք կտակուած են միտքի մարդոց կողմէ: Յաճախ ալ հոն գտնել այժմէական միտքեր, մեր օրերուն զուգահեռ դրուագներ, մերօրեայ կեանքին համահունչ մտորումներ, որոնք պիտի կրնային ուղղորդել շատերը, եթէ… անոնք տրամադիր ըլլային անսալու անոնց: Ուրեմն, այժմ թերթենք ֆրանսահայ գրող, բժիշկ, հրապարակագիր Շաւարշ Նարդունիի (Ասքանազ Այվազեան) երկու…
Տարաբնակ Մարդը Մ. Իշխանի Թատերախաղերուն Մէջ 25 յունուար 1948ին, իր մահէն շուրջ երեք շաբաթներ առաջ, Յակոբ Օշական հարցազրոյց մը շնորհած է Տիգրան Ոսկունիի, որ Մնացորդացի հեղինակին տուած է սփիւռքահայ գրականութեան վերաբերեալ շարք մը հարցումներ, ընդ որում՝ զրոյցի վերջին հարցը՝ «Սփիւռքը թատրոն կրնա՞յ ունենալ»։ Օշականի պատասխանը աւաղում մըն է այդ օրերու սփիւռքահայ թատրոնին, որ կը ներկայանար…