Կորսուող բնաշխարհ III
Ես չեմ կրնար
մնալ լուռ ու ձեռնածալ,
երբ աղէտը կը հարուածէ
ամէնուրեք:
Հայրս կ’ըսէր՝
նստած ճիւղդ չեն սղոցեր,
իսկ մենք՝ հիմա
կոյս անտառներ կը հրկիզենք
եւ կ’ամլանայ հողը ընդմիշտ …
Ովկիանոսներուն
մէջ կէտեր հսկայ
կը կոտորուին անխնայ:
Ծիածանագոյն ծաղիկներ վառման
հոն կ’անհետանան՝
բեղմնաւորող թեւաւորներու
ջնջուած այցէն …
Իսկ ազգս ձուկ է
ապականող ջուրերու
հոսանքին մէջ շնչահատ …
եւ անտառ է մասնահատուած,
ճենճերած՝
այս գորշ դարու
մթնոլորտէն թունաւոր …
Մեր գործածած
իւրաքանչիր բառը՝ թռչուն
տագնապահար,
վտանգուած թառը փնտռող
եւ շատ յաճախ կորսնցուցած՝
անվերադարձ …
