Արամ Քէթէնճեան
Կարօտ ու բերկրանք Խաւարին մէջ գիշերուայ Հայեացքս կողմդ յառած, Ուր բազմած ես վեհութեամբ Հիմա՝ անյայտ, մթագնած: Այնտեղ ես Դուն օրնիբուն, Երկա՜ր դարեր, բիւր տարիք, Որպէս պահակ մշտարթուն ՝ Յար կը հսկես հայրենիք: Քեզ տեսնելու բուռն տենչով Ես կը սպասեմ այգաբաց, Իսկ ժամերը գիշերուայ Անանցնող են ու սառած: Բայց վերջապէս՝ լուսաբաց Ու ճառագայթք շողշողուն. Կարծես երկինքն…