Դիւցազներգութեան Աշխարհէն Եկած Ժպտադէմ Տիտանը. Յակոբ Չոլաքեանի Ծննդեան 75-Ամեակին Առիթով – 1 – Սովորաբար յօդուածներս կը սկսիմ հարցումով մը` «Ինչո՞ւ այս յօդուածը»: Սակայն այս անգամ, մինչեւ այս հարցումը գրի առնեմ, մելանս սկսաւ, իմ հսկողութենէս անկախ, հոսիլ: Ետ տարաւ զիս, տարիներ առաջ, իմ մանկութեան օրերս: Յստակօրէն կը յիշեմ, տարիներ առաջ, երբ Քեսապի Ազգային Ուսումնասիրաց միացեալ վարժարանին…
Պոլսոյ մէջ. «Մխիթարեան Սանուց Միութիւն»ը օժտուեցաւ նոր կեդրոնով Պոլսոյ մէջ դարաւոր անցեալ ունեցող Մխիթարեան վարժարանի «Սանուց միութիւն»ը օժտուած է նոր կեդրոնով։ Կեդրոնի բացման հանդիսութիւնը իր ներկայութեամբ պատուած է Հայ Կաթողիկէ Միաբանութեան երէց անդամներէն՝ Գերպ. Հ. Լեւոն արք. Զէքիեան։ Մեր ընթերցողներուն յիշեցնենք, որ Գերպ. Զէքիեան, որ մինչեւ վերջերս կը վարէր Մխիթարեան Միաբանութեան պապական յատուկ պատուիրակի բարձր…
Մեծարանքի Երեկոյ՝ Նուիրուած Յակոբ Չոլաքեանի 75-Ամեակին Երեւանի մէջ, Ամերիկայի Հայ աւետարանչական ընկերակցութեան (ԱՀԱԸ) հիւրընկալ յարկէն ներս, խումբ մը քեսապցի եւ մուսալեռցի երիտասարդներու կազմակերպութեամբ, տեղի ունեցաւ մեծարանքի երեկոյ մը, նուիրուած՝ վաստակաշատ մանկավարժ եւ ուսուցիչ, լեզուաբան, հայագիտութեան անխոնջ նուիրեալ, բանասէր, բարբառագէտ, պատմաբան, ազգագրագէտ, պատմական գիտութիւններու դոկտոր՝ Յակոբ Չոլաքեանի 75-ամեակին առիթով: Արդարեւ, Յակոբ Չոլաքեանի մեր ներկայ իրականութեան մեծագոյն…
Մայրենի Լեզու — Վերասահմանումի Անհրաժեշտութիւն Եւ Դպրոց* Ֆրանսայի մէջ հայերէնի դասաւանդութեան բազմամեայ փորձառութիւնս կը ստիպէ, յաճախ ստիպած է աւանդաբար փոխանցուող ամրագրուած տեսակէտները վերաքննութեան ենթարկելու, եթէ պէտք է՝ վերասահմանելու փորձին մէջ մտնելու եւ արդի պայմաններուն համապատասխանեցնել ջանալու։ Աշակերտին մէկ անմեղ հարցումը կրնայ անճրկեցնել ուսուցիչը եւ ստիպել, որ ան հասկնայ, թէ հինցած բանալիներով պիտի չբացուին նոր դռները։…
Աղերսագիր Ըրէ ‘ այնպէս , Տէ՜ր , որ սուտը անոր ինծի չհասնի ‘ ինչպէս եդեմի պարտէզին մէջէն սուտը Ադամին չհասաւ քեզի ։ Ըրէ’ այնպէս , Տէ՜ր , որ բառը մնայ անեղծ շրթներուն’ ինչպէս Կանայի հրաշագործ գինիդ , ինչպէս երկինքի աստղերուն մէջէն աստղը մսուրիդ ։ Ըրէ’ այնպէս , Տէ՜ր , որ իմ քնարիս լարերուն…
Աղօթք Խաչքարեր Ա՜խ, խաչուած քարեր, Բիւր դաջուած քարեր, Անգին խաչքարեր… Մեր աչքին լոյսը, Վանքերուն սիւնը, Սրտի բոբ յոյզը, Հաւատքի բոյնը՝ Սուրբ Կանթեղ քարեր, Տանջուա՜ծ քարեր, Պայծա՛ռ խաչքարեր… Լռիկ, բայց խօսուն… Քարէ, բայց փխրուն… Նրբիկ, բայց տոկո՛ւն, Կանգնած, բայց ճկուն՝ Փորագիր քարեր, Հայակերտ քարեր, Բիւրե՛ղ խաչքարեր… Անճար ու հնար, Գերուած ու ազատ, Գետնին մէջ գամուած, Երկինք…
Հիւսիսային Պողոտայ Բաժակ մը ջուր սիկարեթ մը կէս ժամ յետոյ գաւաթ մը սուրճ ժամ մը, երկու սիկարէթներ տաս սիկարեթ և նոյն ջուրը և նոյն սուրճը աժան հաճոյք թանկ «կաֆեյում» «մէսիջ» ու «տեքստ» iPhone-7-ը բարձր բռնած որ երևնայ զբաղ զբա՜ղ գործի վրայ հեռախօսազանգեր զբաղ ու սիկարեթ արդէն քսան նոյն բաժակը ու նոյն…
ԱՐՑԱԽ Արծուաբոյն իմ երկիր, Սրտիս տրոփիւնը Լեռներուդ մէջ կ՛արձագանքէ։ Որպէս արծիւ թեւերս լայն կը ճախրէի Խրոխտ լեռներուդ մէջ, Հուժկու բազուկներուդ վրայ կը թափառէի․․․ Հայեացքս ընդարձակ Քաջերուս հերոսութիւնը կ՛ըմբոշխնէի, Մինչ դարերէն եկած ղօղանջը կը հնչէր։ Չորրորդ դարէն իսկ Ամարասը Այբուբենով կը սնէր, Ղազանչեցոցը իր արիութեամբ իսկ շարական կ՛երգէր, Գանձասարը աղօթքի ուժը կը տարածէր համայն երկրիս, Վանքասարը կը…
ՏԽՈՒՐ ԵՐԳ ցաւերս զանգակի մը լեզուակին մէջ պահուած ղողանջ արցունքներս ժանգապատ լարի մը մէջ պահուած թրթռացում հոգսերս հեռաւոր անցեալի մը մէջ պահուած յիշողութիւն սէրերս հնատաշ քարի մը ծաքերուն մէջ պահուած սեպագրութիւն ԱՅԴ ՕՐԵՐՈՒՆ մեր յոյսը շատ մեծ էր ընկեր անվաղիւ այդ օրերուն մեր ժպիտը լայն էր ընկեր նեղ ու սեղմ…
